DENTAL FOTOĞRAFÇILIĞA GİRİŞ
•Fotoğraf ilk olarak 19.yüzyılın
başlarında ortaya çıkmıştır. Diğer sanat dallarının oldukça uzun geçmişlerinin
yanında emekleme dönemini hızlıca aşmış ve gelişen teknolojiye ayak uydurarak
günümüzdeki yerine kavuşmuştur.
•Mağara duvarı veya kaya
resimlerinden de anlaşıldığı gibi tarih boyunca insan doğayı ve çevresini
devamlı olarak gözlemlemiş, gözlemlerini basit çizimlerle kaydetmiştir.
•Fotoğraf makinesi, insanoğlunun
çevresini izlemek amacıyla geliştirdiği araçlar ve sistemlerin bir araya
gelmesi sonucunda ortaya çıkmıştır.
•İcat edildiğinden bu yana çok hızlı
gelişmiş ve ayrıntıları olduğu gibi saptaması sayesinde bilim ve teknolojinin
vazgeçilmez araçları arasına girmiştir.
•Bilim ve fotoğraf ilişkisi
araştırıldığında; fotoğrafın gerçeği saptaması ve işlevselliği ön plana
çıkmaktadır.
•Optik alandaki teknolojik
gelişmeler fotoğraf ve tıp ilişkisinin güçlenmesine neden olmuştur.
•Mikroskop gerçeği arayıp bulmuş,
fotoğraf makinesi ise gerçeği sabitlemiştir.
•1845 de ilk ‘photomicrograph’ lar (fotoğraf makinesi ile mikroskopun birleştirilmiş hali)
yayınlanmıştır.
•1846 da ilk medikal fotoğraf
örneği, Amerikalı diş hekimi William Thomas tarafından çekilen, anestezik madde olarak eter’in kullanıldığı
ameliyat fotoğrafıydı.
Medikal Fotoğrafik Kayıt;
•Leonarda da Vinci kas,damar,sinir ve
iskelet sistemine ait yüzlerce illüstrasyon hazırlamıştır ve daha birçok
ressamın çalışmaları tıbbi çalışmalarda kullanılmıştır.
•Tıbbi litaratürdeki hastalık ve olgu tanımlamalarında
önceleri yazıyı destekleyen resim ve illüstrasyonlar daha sonra fotoğraflarla
yer değiştirmişlerdir.
•Fotoğraf, tıp alanına girerken
oldukça zorlanmıştır. Fotoğraf makinelerinin büyük ve hantal olmaları, hasta
yatağına ve ameliyat masasına yaklaşmayı olanaksız hale getiriyordu. Film
kasetlerinin ayarlanması, güçlü ışık sistemleri, karanlık oda işlemleri zorlu
ve uzun bir sürece dayanıyordu.
•Çekimler için klinikte gerekli
ortamın sağlanmasının zorlukları, klinik ve muayenehanelerde fotoğraf çekimini
neredeyse imkansız hale getiriyordu.
•Ancak ilerleyen yıllarda, küçük
formatlı fotoğraf makinelerinin ortaya çıkmasıyla klinik ve muayenehanelerde de
fotoğraf makinesi kullanılmaya başlandı.
•Küçük formatlı makinelerde en
önemli rolü ‘Leica’ markası üstlendi.
•Leica
yaptığı yeniliklerle ‘küçük film,büyük fotoğraf’ kavramını ortaya atmış oldu.
•Ayrıca ilk olarak değişebilen lens
yeniliğini de 1930 yılında IC modeliyle çıkardı.
•Lenslerin değişebilmesiyle fotoğrafik problemlerin çözümünde uzun zaman
harcanmasına gerek kalmamıştı.
•Fotoğraf çekmek için kaybedilen
zaman neredeye hastanın tansiyonunu ölçmekle eşit hale geldi.
•Diş hekimliğinde fotoğrafın başka
bir zorluğu vardı. Oral kavite yeterince aydınlatılamadığı için
amaca hizmet etmeyen yetersiz fotoğraflar elde ediliyordu.
•Makine ve objektifler yeterli
olduğu halde aydınlatma elemanları yetersizdi.
•Bu problemi çözmek için 1952
yılında Lester Dine ilk ‘Ring Flash’
ı geliştirdi.
•‘Ring Flash’
oral kavitenin tüm aydınlatma sorunlarını çözdü.
•Kısacası modern tıbbın, eğitim ve
araştırma konularında en önemli yardımcılarından biri fotoğraf makinesidir,
ancak tek başına hiçbir anlam ifade etmez. Onu etkili ve bilinçli bir şekilde
kullanacak fotoğrafçı olmazsa sadece bir araç olarak kalması kaçınılmazdır.
•Medikal fotoğrafta temel amaç;
belgelendirerek kayıt altına almaktır.
•Biraz daha detaylandırırsak;
§Tedaviyi planlamak
§Tedavi öncesini kayıt altına almak
§Tedavinin takibi ve
değerlendirilmesi
§Hastayı bilgilendirmek
§Bilgi ve deneyimleri paylaşmak ve
sunmak amaçlarıyla kullanılmaktadır.
•Yapılan çalışmaların daha anlaşılır
ve sürekli olması için görsel kayıtlara ve görsel kayıtların arşivine
ihtiyacımız vardır.
•Tedavi aşamalarının
belgelendirilmesi, tedavinin yönlendirilmesinde de önemli rol oynar. Görsel
kayıtların tarihlenip sunulmasında fotoğraflar yayının ve araştırmanın en
değerli ve önemli kanıtları olurlar.
NEDEN DENTAL FOTOĞRAF
•Genel olarak fotoğrafçılar amatör
veya profesyonel olarak ayrılırlar. Profesyonel
fotoğrafçılar hayatlarını fotoğraf çekerek kazanırlar amatör fotoğrafçılarda
ise böyle bir kaygı yoktur. Tek ayrım budur.
•Her iki grupta da farklı çekim
teknikleri ve ekipmanlar kullanılarak olaya sanatsal yaklaşımlar getirilebilir.
•Fotoğrafın bazı mesleki alanlarda yaygın olarak kullanılması ‘fonksiyonel fotoğrafçı’ tanımının ortaya çıkmasına sebep olmuştur.
•Fonksiyonel fotoğrafçılar
hayatlarını fotoğraf çekerek kazanmazlar ancak fotoğraf, mesleklerinin çok
önemli hatta vazgeçilmez bir parçasıdır.
•Bu anlamda diş hekimi fonksiyonel
fotoğrafçı olmak zorundadır veya dental asistanı fonksiyonel fotoğrafçı
özelliğine sahip olmalıdır.
•Günümüzde dental fotoğraf teşhis ve tedavi planlamasının ayrılmaz bir parçası haline gelmiştir.