Ana içeriğe atla

FOTOĞRAFIN TEMEL BİLEŞENLERİ


FOTOĞRAFIN TEMEL BİLEŞENLERİ


Fotoğraf çekebilmek için en önemli araç fotoğraf makinesidir.
Ancak ışık olmadan fotoğraf makinesinin hiçbir işlevi yoktur. Eğer ışık koşulları yetersiz veya uygun değilse mutlaka yapay ışık kaynaklarına ihtiyaç duyulur.
Dental fotoğrafçılık için gerekli olan temel bileşenler; fotoğraf makinesi, objektif ve ışıktır.
İntraoral fotoğraf tekniği dental fotoğraf içinde oldukça zor bir tekniktir.
Oral kavite fotoğraf açısından dar, aydınlatılması zor, yansımaları çok olan bir alandır.
Aydınlatmanın zorluğu, özel ışık ekipmanı gereksimini ortaya çıkartır. Bir diğer önemli problem ise
yansımalardır. Yansımaların fazlalığı beyaz tonlarında değişiklikler yaratır. Bu değişiklikler pozlama
süresini yanıltıcı olarak etkileyebilir.

FOTOĞRAF MAKİNESİ
Günümüzde fotoğraf makinesi birbiri ile uyum içinde çalışan çok hassas mekanik, elektronik ve
optik parçalardan oluşmuştur.
Önceleri sadece bir mercek ve duyarkatın bulunduğu kutu olan fotoğraf makinesi sonradan
ihtiyaçlar doğrultusunda temelde aynı olmak üzere yapısal değişikliklere uğramıştır.
Günümüzde fotoğrafın çok kolay elde edilmesi dijital fotoğraf makinelerinin sayesindedir.
Fotoğraf Makinesi: Herhangi bir görüntüyü duyarkat üzerine düşürerek sabitlenmesini sağlayan
sistemdir.
Duyarkat: Analog makinelerde üzerine ışığa duyarlı emülsiyon kaplanmış film veya kağıdı, dijital
makinelerde ise ışığa duyarlı sensörü ifade eder.




FOTOĞRAF MAKİNESİNİN BÖLÜMLERİ
Fotoğraf makineleri gövde(body) ve objektif olmak üzere iki temel başlık altında incelenebilir.
Gövdeler ve objektifler de kendi aralarında özelliklerine ve kullanım amaçlarına göre farklı sınıflara
ayrılırlar.
GÖVDE(BODY)
Gövde fotoğraf makinesinin ana bölümüdür. Tüm kontroller gövde üzerinde bulunur.
Gövde tasarımı ve ergonomisi makinenin sınıfına göre değişse de, aynı sınıf içinde markalara göre
çok büyük değişiklikler göstermezler.



GÖVDENİN BÖLÜMLERİ
A.VİZÖR(BAKAÇ)
B.OBTÜRATÖR(SHUTTER/PERDE/ÖRTÜCÜ)
C.DEKLANŞÖR
D.POZOMETRE
E.TTL IŞIK ÖLÇÜM SİSTEMLERİ

A.VİZÖR(BAKAÇ)
Film veya sensör üzerine düşen görüntünün çekim öncesinde izlenmesini sağlayan optik sistemdir.

Özel amaçlar için hazırlanmış gövde veya vizör üzerindeki kızağa takılabilen harici vizörler de vardır.
Odaklamayı kolaylaştırıcı telemetre, mikroplazma gibi sistemler vizör sistemi içinde yer alır.
Işık ölçümü, manuel netlik gibi işlemler vizörden izlenerek yapılır.

HARİCİ VİZÖR



B.OBTÜRATÖR(PERDE)
Objektif içinden geçen ışığın süresini denetleyerek sensörün önünü açıp kapatan sisteme obtüratör
denir.
Obtüratörün açıp kapanma hızına enstantane denir.
Enstantane değeri kullanıcı veya makine tarafından belirlenir.
Deklanşöre basıldığında bu perde açılır ve ayarlanmış olan obtüratör hızı(enstantane) süresince
açılıp kapanır.



ON-OFF DÜĞMESİ




C.DEKLANŞÖR


Fotoğraf makineleri sağ ele göre üretilmektedir. Deklanşör sağ elin işaret parmağı ile basılmak üzere konumlandırılmıştır. Sol elini kullanan fotoğrafçılar için özel üretimler yapılmaktadır.
Yeni nesil makinelerde deklanşöre iki kademe basılarak farklı iki fonksiyon kontrol edilir.
Yarım basıldığında otomatik netleme yapılır ve ardından tam basılarak fotoğraf çekilir.

D.POZOMETRE
Pozometre, ışık şiddetini ölçmeye yarayan, ışığa duyarlı elektronik bir devredir.
Pozometreler, makine gövdesi içinde konumlanabildikleri gibi, makineden bağımsız olarak ayrı da
üretilebilirler.
Makinelerin içine yerleştirilerek objektifin içinden geçen ışığın şiddetini değerlendiren pozometreler
TTL Pozometre olarak adlandırılır.



E.TTL IŞIK ÖLÇÜM SİSTEMLERİ
TTL ışık ölçüm sistemleri, makinenin içinde bulunan ayna üzerinden yansıyan görüntünün, bal
peteği veya karelere ayrılmış haldeki sensöre düşen ışık değerini hesaplayıp, değerlendirir.

TTL ışık ölçüm sistemleri gruplara ayrılarak incelenir;
§A.Ortalama Ölçüm
§B.Merkez Ağırlıklı Ölçüm
§C.Nokta Ölçüm
§D.Bölge Ağırlıklı Ölçüm
§E.Üç Boyutlu Matriks Ölçüm Sistemi

DSLR FOTOĞRAF MAKİNESİ NEDİR?
DSLR:Digital Single Reflex Camera kelimelerinin kısaltılmış halidir.
Türkçeye tam olarak çevrilemese de dijital lensi değiştirilebilir fotoğraf makinesi diyebiliriz.

POZLANDIRMA SEÇENEKLERİ(MODLAR)
Fotoğraf makineleri kullanıcılarına çeşitli kolaylıklar sağlar. Bunların başında, amaca yönelik çekim
modları gelir.
Genel olarak DSLR türü makinelerde beş temel pozlandırma seçeneği bulunur. Bu seçeneklere ek
olarak günümüzde Scene ve Video modları da makinelere ilave edilmiştir.

A.Diyafram Öncelikli Mod (A)
B.Enstantane Öncelikli Mod (S)
C.Program Modu (P)
D.Manuel Mod (M)
E.Otomatik Mod (Auto)

DİYAFRAM
Objeden yansıyan ışınların aynanın üzerine ne yoğunlukta düşeceğini belirleyen sisteme diyafram
denir.
Diyafram ışığın yoğunluğunu ve net alan derinliğini kontrol eder.
Diyafram değeri F ile gösterilir.
F, 1.4-2-2.8-4-5.6-8…. Şeklinde derecelendirilir.
F sayısı büyüdükçe diyafram kısalır ve merceğe düşen ışık miktarı azalır.


ALAN DERİNLİĞİ
Alan derinliği, odaklama yaptığımız objenin önünde ve arkasındaki alanda oluşan netlik bölgeleridir.
Basit olarak tanımı FOTOĞRAFTA NET GÖRÜNEN ALANDIR.
Net görünen alan fazla ise alan derinliği çoktur, net görünen alan az ise alan derinliği sığ olarak tabir
edilir.


ENSTANTANE
Fotoğrafçılıkta enstantane diyaframdan geçen ışınların ne kadar süreyle sensörde kalacağını kontrol
eden sistemdir.
Yani deklanşöre bastığımızda ışığa duyarlı alanın ışığı aldığı süredir.

ISO DEĞERİ
ISO dijital makinalarda bulunan sensörlerin, ışığa olan duyarlılık derecesidir.
ISO bize yetersiz ışık ortamlarında diyafram ve enstantaneyi destekleyerek fotoğraf çekebilme
olanağı sağlar.
ISO her ne kadar yetersiz ışık ortamlarında bize fotoğraf çekme olanağı versede ISO değeri
yükseldikçe fotoğraflarda noise (gürültü) de artmaktadır. Bu nedenle ISO değerini yeterli ışık
ortamlarında en düşük seviyede kullanmalıyız.








Popüler Yayınlar

MORFOLOJİK KAVRAMLAR VE TANIMLARI

                                  MORFOLOJİK KAVRAMLAR VE TANIMLARI Dişlere ait;   • Yüzeyler   • Kenarlar   • Köşeler DİŞLERE AİT YÜZEYLER   • Vestibul yüzey   • Labial yüzey   • Bukkal yüzeyler   • Lingual yüzeyler   • Palatinal yüzeyler   • Aproksimal yüzeyler   • Okluzal yüzey   • İnsizal yüz (kesici kenar) VESTİBÜLER YÜZEY Alt ve üst çene dişlerinin vestibülüm oris‘e (dudağa ya da yanağa) bakan yüzleridir. OKLUZAL YÜZEY  Arka grup dişlerin çiğneyici yüzeyidir. LABİAL YÜZEY Alt-üst çene ön dişlerin dudağa bakan yüzeyleridir BUKKAL YÜZEY Alt-üst çene arka grup dişlerin yanağa bakan yüzüdür LİNGUAL YÜZEY  Alt ve üst çenedeki tüm dişlerin dile bakan yüzleridir   PALATİNAL YÜZEY   Üst çene dişlerinin damağa bakan yüzleridir İNSİZAL YÜZEY  (KESİCİ KENAR) Ön dişlerin labial ve lingual yüzeylerinin birleşmesi

DİŞ MORFOLOJİSİNE GİRİŞ

                                        DİŞ MORFOLOJİSİNE GİRİŞ                                                                                               Ağız boşluğu                                      Üst Çene: Maksilla Alt Çene: Mandibula Çene eklemi :Temporamandibular Eklem DİŞİN YAPISI Diş 3 kısımdan oluşur • Kron kısmı (corona dentis) • Kole yani boyun bölgesi (collum dentis) • Kök kısmı (radix dentis) DİŞİN DOKULARI SERT DOKULAR    • Mine    • Sement    • Dentin Dokusu YUMUŞAK DOKULAR    • Pulpa Dokusu  MİNE; • Kronu kaplayan dış tabaka • Sert ve parlak yüzeylidir (vücuttaki en sert doku)  • Beyaz renktedir  • Çubuk biçiminde kristallerden oluşur (mine prizmaları)  • Sinir hücresi ya da uzantısı yoktur  • Mine tabakası kendisini  yenilemez  DENTİN; • Dişin ana kuvvetini oluşturan tabaka • Kronda mine ve kökte sement ile örtülü sert ve kemiksi dokudur • Dişin %75’i

YÜZEYDEKİ OLUŞUMLARIN MORFOLOJİLERİ

YÜZEYDEKİ OLUŞUMLARIN MORFOLOJİLERİ • Çıkıntı tarzındaki oluşumlar (yükselti) • Çöküntü tarzındaki oluşumlar (girinti) YÜKSELTİLER • Tüberkül • Sırt       ✓Kenar Sırtlar (marginal sırt)         ✓Üçgensel Sırtlar (triangular sırt)                oTransvers Sırt                oOblik Sırt • Singulum • Okluzal tabla • Lob TÜBERKÜL     Dişlerin kron kısmının üzerinde oluşan, yüzeyi küçülterek çiğneme kuvvetlerinin etkinliğini artıran tümsek şeklindeki oluşumlardır. SIRT (RİDGE)    Bir dişin kronunun çeşitli yüzeylerinde yer alan mezio-distal yönde ve vestibülo-lingual yönde dışbükey formda şekillenmiş olan doğrusal çıkıntılı alanlardır. Kenar sırtları (marjinal sırtlar) • Mesial kenar sırtı • Distal kenar sırtı Tüberkülleri Şekillendiren Sırtlar • Bukkal Sırt • Lingual (Palatinal) Sırt • Üçgensel (Triangular) Sırt • Üçgensel sırt (Triangular ridge) Küçük ve büyük a

KANAMALARDA İLKYARDIM

KANAMALARDA İLKYARDIM KANAMA NEDİR?     Çeşitli nedenlerle, damar bütünlüğünün bozulması sonucu kanın damar dışına, vücudun içine veya dışına doğru akmasına hemoraji (kanama) denir.  Kanamanın ciddiyeti aşağıdaki durumlara bağlıdır; Ø Kanamanın hızına, Ø Vücutta kanın aktığı bölgeye, Ø Kanama miktarına, Ø Kişinin fiziksel durumu ve yaşına. KANAMA ÇEŞİTLERİ    Vücutta kanın aktığı bölgeye göre 3 çeşit kanama vardır: 1. D ış kanamalar: Kanama yaradan vücut dışına doğru olur. 2.İç kanamalar: Kanama vücut içine olduğu için gözle görülemez. 3.Doğal deliklerden olan kanamalar: Kulak, burun, ağız, anüs,   üreme organlarından  olan kanamalardır. DAMAR TİPİNE GÖRE KANAMALAR Ø Atardamar kanamaları: Kanın atardamarlardan çıkarak, kalp atımları ile uyumlu, açık  renkte ve fışkırır tarzda akmasıdır. Ø Toplardamar kanamaları:  Kanın toplardamarlardan çıkarak, koyu kırmızı renk de ve  sürekli akmasıdır. Ø Kılcal damar: Kanın kılcal damarlardan çıkarak

YARALANMALARDA İLKYARDIM

Yara nedir?    Bir travma sonucu deri ya da mukozanın bütünlüğünün bozulmasıdır.   Aynı zamanda kan damarları, adale ve sinir gibi yapılar etkilenebilir. Derinin koruma özelliği bozulacağından enfeksiyon riski artar. Yara çeşitleri; 1. Kesik yaralar 2. Ezikli yaralar 3. Delici yaralar 4. Parçalı yaralar 5. Kirli (enfekte) yaralar Yara Çeşitleri Kesik yaralar: Bıçak, çakı, cam gibi kesici aletlerle oluşur. Genellikle basit yaralardır. Derinlikleri kolay belirlenir. Ezikli Yaralar; Taş yumruk ya da sopa gibi etkenlerin şiddetli olarak çarpması ile oluşan yaralardır. Yara kenarları eziktir. Çok fazla kanama olmaz, ancak doku zedelenmesi ve hassasiyet var. Delici yaralar: Uzun ve sivri aletlerle oluşan yaralardır. Yüzey üzerinde derinlik hakimdir. Aldatıcı olabilir tetanos tehlikesi vardır. Parçalı yaralar: Dokular üzerinde bir çekme etkisi ile meydana gelir. Doku ile ilgili tüm organ, saçlı deride zarar görebilir .